Eerder vanavond stopte ik met mijn auto half op de stoep voor de Kruidvat. Mijn vrouw stapte uit om daar snel nog iets te kopen voordat de winkel ging sluiten. We hadden er beiden eigenlijk geen zin meer in. Maar goed, toch nog maar even langs de Kruidvat.

Toen ik in de auto zat te wachten zag ik voor mij een man twee artikelen uit een krat voor de Kruidvat pakken en deze snel in zijn tas stoppen. Hij keek nog even om zich heen, sloot zijn tas af en liep weg over het voetpad, richting onze auto. Ik was zo verbouwereerd! Had deze man zojuist een diefstal gepleegd? Dit kon toch niet!

Dus ik stapte instinctief uit mijn auto, liep naar de man toe en confronteerde hem met hetgeen ik hem zojuist had zien doen. De man schrok, omdat ik hem confronteerde, en zei dat het niet klopte. Ik zei dat hij dan een bonnetje moest hebben. De man stond even twijfelachtig stil en liep richting de krat waaruit hij even daarvoor de artikelen had gepakt.

Wat er toen in mijn binnenste gebeurde, was echt ongelofelijk. Het was alsof iemand in mij een knop omdraaide. Ik zei de man te stoppen en zei tegen hem dat ik graag de spullen voor hem wilde betalen. Dat was het punt dat de hele situatie veranderde! Hij stopte, keek me aan en zei: “Dat hoeft niet. Ik betaal het zelf wel.” Ik vroeg hem wat hem ertoe dreef dit weg te nemen. De man opende heel zijn hart en vertelde dat hij diep in de problemen zat. Hij liet zijn 50 euro zien, die hij in zijn linker hand vast hield en zei: “Dit is mijn laatste 50 euro.” Mijn hart klopte inmiddels hard in mijn borst door de liefde die ik in mijn binnenste voor de man voelde stromen. Ik keek de man recht in zijn ogen aan en vertelde over de liefde die ik voor hem voelde en dat dat de liefde van God was voor hem. De Heilige Geest had hem op dat moment te pakken … en mij ook . Ik bad voor hem en sprak heling en Gods vrede over hem uit. Na het gebed gaven we elkaar een knuffel. Ik vroeg de man om zijn spullen, die hij mij vervolgens gaf. Ik rende snel naar de kassa waar mijn vrouw haar spullen aan het afrekenen was. Ik zei: doe deze spullen er ook maar bij, waarop ik snel terugliep naar de man. Hij wist niet hoe hij mij moest bedanken. Hij bleef aldoor maar zeggen hoe goed ik was voor hem. Ik gaf hem een kaartje van onze kerk en nodigde hem uit eens een inloopochtend te bezoeken. Dat zou hij zeker doen, zei hij. Intussen was mijn vrouw bij ons aangekomen en ik gaf de twee spullen aan de man. We vertelden dat het een eer voor ons was dit voor hem te mogen doen. Waarop hij vertelde hoe dankbaar hij was voor datgene wat we voor hem gedaan hadden. Ik zei: dank God maar. Dit is wat Hij voor jou gedaan heeft.

De man liep door en wij stapten de auto in en reden verder, richting huis. Beiden verbaasd en opgewonden over wat we zojuist hadden meegemaakt. Ik realiseerde mij dat dit was, wat Jezus voor ons gedaan heeft. Hij confronteerde onrecht, waardoor wij tot het besef van zonde kwamen. Hij zag ons hart aan en betaalde de prijs, die wij verdiend hadden. Waardoor wij vrijuit mochten gaan.

Dit is het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt! Dank U Jezus!